Colmados

Als je een auto hebt, en je moet weekendboodschappen doen, dan ga je naar de megahypersupermarkt. Als je iets kleins nodig hebt, bel je de colmado.
Op elke straathoek heb je hier een buurtwinkeltje, een colmado, die eigenlijk alles verkoopt wat je nodig hebt. Dat wil zeggen, voorzover je behoeften zich beperken tot toiletpapier, koekjes, bier, telefoonkaarten, rum, bonen, chips, bananen, cola, lucifers, rijst, water, etc. Vaak dienen ze ook als buurtkroeg, loterij- en sport-gokkantoortje (banca), of hebben ze loeiharde bachata of merenguemuziek en een dansvloertje (dan heten ze colmadon).
Ze bieden allemaal 'servicio a domicilio', service aan huis. Iedereen heeft het nummer van de dichtsbijzijnde colmado op het prikbord, je belt je bestelling door, en een minuut later komt een jongen op een brommer aangescheurd met je blik bonen of je telefoonkaart. Dat de dichtsbijzijnde colmado meestal maar 30 seconden lopen is maakt niet uit. Vorige week was ik bij een Brits-Dominicaans echtpaar (journaliste/ontwikkelingshulpmedewerkster en fotograaf) uitgenodigd naar hun zwembad, en dat is wel lekker hoor, vanuit je ligstoel per telefoon een paar biertjes bestellen, ijskoud, en gebracht met opener en servetjes.
Er zijn zoveel colmados dat je je afvraagt hoe ze ooit allemaal rendabel kunnen zijn. Bij mijn vorige appartement in Gazcue, op een T-kruising, was er één 30 meter de ene kant op, één 50 meter naar links, en één 100 meter naar rechts. En allemaal met vrijwel hetzelfde assortiment. Nu woon ik in de Zona Colonial, wijk van toeristen en bohemiens. Kennelijk hebben die minder behoefte aan de diensten van colmados; de dichtsbijzijnde is bijna drie blokken lopen. Maar, er zijn wel vier boekwinkels binnen een straal van 100 meter. Verschil moet er zijn.