Een kort berichtje uit Port-au-Prince. Het gaat goed, wat werk betreft, maar Port-au-Prince is duidelijk een stuk grimmiger dan Cap-Haitien. In tegenstelling tot het Noorden heb je hier niet het idee dat je een gebied bezoekt waar je misschien op een avontuurlijke manier best op vakantie zou kunnen, eerder een gebied dat net opklimt uit een oorlogssituatie. Meer zichtbare armoede, en in Petionville, waar mijn hotel is, ook veel rijkdom en enorme contrasten. In tegenstelling to het Noorden ben ik hier steeds met gids/chauffeur/vertaler op stap, zelf erop uit is echt beperkt tot de directe omgeving van het hotel. En dan is de veiligheidssituatie nu een stuk beter dan een half jaar geleden. Van 30-40 kidnappings per dag naar 1 a 2. Per dag ja.
Twee jaar geleden durfden zelfs de VN soldaten de ergste en grootste sloppenwijk Cite Soleil niet in, met een half miljoen mensen op elkaar gepropt. Vandaag was ik er met mijn chauffeur, speciale begleiding van en een plaatselijke journalist, die weer begeleiding van een lokaal mannetje regelde. Onbeschrijflijke armoede. Verder veel interviews en veel bezoeken aan projecten. Vrijdag het sluitstuk, een dag mee met MINUSTAH. En dan zaterdag weer terug, en dan zet ik wat foto's en een verslag online. Groeten allemaal.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Ha die Frans,
Cité Soleil is berucht, maar wat een cynische naam...
We weten hier veel te weinig over Haïti. Laatst een artikel in Trouw over een Nederlandse mevrouw die voodoo-priesteres was geworden (?). Daarin werd niet gerept over armoede.
Ik hoop dat je in Nederlandse bladen kunt publiceren,want dat lijkt me hard nodig.
Groetjes, mama
Post a Comment