Het was een rare dag vandaag. ’s Ochtends naar de gevangenis van La Victoria (zie stuk hieronder), erg heftig. En ’s middags besloot ik de kleine teen waar ik al ruim anderhalve week last van heb te laten nakijken. De allereerste dag hier, vorige week maandag, stootte ik mijn teen in de badkamer. Onhandig, maar iets wat je overal kan overkomen. Hij werd wat dik en de andere tenen blauw. Maar hoewel dat blauw snel meer wegtrok, blijft die kleine teen pijnlijk. Voor de zekerheid ben ik toch maar even naar een privé-kliniek hier gegaan (de gratis openbare ziekenhuizen zijn hier van het type waar ze mijn teen waarschijnlijk na zes uur wachten geamputeerd zouden hebben, en dan vast nog de verkeerde voet). Na rontgen-foto’s bleek hij gebroken, una fractura. Nou is dat bij een teen geen ramp, gaat vanzelf wel weer over, maar het betekent wel nog een week of drie, vier intapen en lastig en pijnlijk lopen. Nu ja, vandaag leerde dat er zeker ergere dingen zijn. En positief vond ik dat ik in elk geval in staat was met señor doctor ortopedista Mois Haché in het Spaans over mijn medische conditie te praten.
4 comments:
Jemig Frans, inderdaad niet voor te stellen. Heb zelf ook de reflex om eigen schuld dikke bult te roepen. Net zoals bij die "lieve jongen" Machiel Kuijt.... Maar over de grens begint een andere wereld.
Een les die voor de meeste nederlandse navelstaarders te hoog gegrepen is.
Ernst-Jan
Hoi Ernst-Jan! Ja, ik moet zeggen dat het voor de meesten inderdaad eigen schuld dikke bult is dat ze vast zitten, maar een enkeling is naief geweest of er zelfs rechtreeks ingeluisd, verwisselde koffer.
Maar voor allemaal geldt dat de omstandigheden waar ze in zitten wel erg ruig zijn.
Ook, die Machiel Kuijt die je noemt is een nationale beroemdheid net als de aandacht nu voor dat Nederlandse meisje dat net veroordeeld is hier. Maar er zitten honderden Nederlanders in precies eenzelfde situatie. Daarin is de aandacht en ook het medelijden erg selectief.
Hoi Frans
Een berichtje van Corien: Ben benieuwd welke privékliniek je hebt bezocht. Tsja ik zal het maar beroepsdeformatie noemen(*) Momenteel hebben we namelijk onze handen vol aan de dominicaanse privéklinieken. Torenhoge rekeningen en overtreatment. Vooral in Punta Cana waar de slimmere toerist heen gaat met de bekende bandjes ;-) Onlangs kregen we een rekening van $700 voor een simpele oorontsteking. Er schijnt een vete te zijn tussen de Grupo Rescue klinieken en de rijke spaanse Hospiten groep die de prijzen opdrijft. Misschien leuk voor een artikel ? ;-)
grtjs en mucha suerte (?) met je teen
(*) Toen mijn zusje een keer belde dat ze een aanrijding had gehad.. was mijn eerste vraag bij welk bergingsbedrijf ben je? Oh bij Collewijn dat is een prima bedrijf.
Hoi Corien,
Wel, ik ben naar Clinica '... Gonzalez' geweest voor de orthopaed, en Clinica Abreu voor de x-ray. Beide vlakbij mijn appartement en op aanraden. Ze rekenden me voor het consult en de foto zeer redelijke tarieven (enkele tientjes omgerekend in euros). Ik weet niet of ze tot een groep behoren, maar hier in de hoofdstad (3+ milj. inwoners) heb je vele van die klinieken.
Ik kan me wel voorstellen dat toeristen in Punta Cana meer worden afgezet. Daar heb je alleen maar toeristen, het hotelpersoneel kan meestal geen prive-kliniek betalen. En ze zullen met die toeristen wel denken, die komen vast niet meer terug, laten we alles eruit halen wat erin zit ;).
Hier in Santo Domingo zijn buitenlanders meestal mensen die hier werken of wonen, de komen nog wel eens terug misschien. Of hebben jullie ook problemen uit Santo Domingo?
Groeten
Frans
Post a Comment